امام راحل(ره): «باید همه بدانیم که پس از استقرار حاکمیت اسلام و ثبات و قدرت نظام جمهوری اسلامی با تأیید و عنایات خداوند قادر کریم و توجه حضرت خاتم الاوصیا و بقیة اللّه ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ و پشتیبانی بی نظیر ملت متعهد ارجمند از نظام و حکومت, قابل قبول و تحمل نیست که به اسم انقلاب و انقلابی بودن خدای نخواسته به کسی ظلم شود و کارهای خلاف مقررات الهی و اخلاق کریم اسلامی از اشخاص بی توجه به معنویات صادر شود. باید ملت از این پس که حال استقرار و سازندگی است احساس آرامش و امنیت نمایند و آسوده خاطر و مطمئن از همه جهات به کارهای خویش ادامه دهند و اسلام بزرگ و دولت اسلامی را پشتیبان خود بدانند و قوه قضائیه را در دادخواهی ها و اجرای عدل و حدود اسلامی در خدمت خود ببینند و قوای نظامی و انتظامی و سپاه پاسداران و کمیته ها را موجب آسایش و امنیت خود و کشور خود بدانند. و این امور بر عهده همگان است و کاربستن آن موجب رضای خداوند و سعادت دنیا و آخرت می باشد و تخلف از آن موجب غضب خداوند قهّار و عذاب آخرت و تعقیب و جزای دنیوی است. از خداوند کریم خواهانم که همه ما را از لغزش ها و خطاها حفظ فرماید و جمهوری اسلامی را تأیید فرموده و آن را به حکومت عالمی قائم آل محمد(صلی الله علیه و آله ) متصل فرماید. (انه قریب مجیب)» [1]
ایجاد ناآرامی و اختلال در برنامه های رسمی و دارای مجوز در سال های اخیر یکی از آسیب‌ها و مشکلاتی است که جامعه‌ی ایران به طور عام و استان یزد به طور خاص با آن روبرو بوده است.
بازشناسی رفتارهای عوامل بروز این ناآرامی‌ها که در اصطلاح به نیروهای خودسر یا خودجوش یا گروه‌های فشار معرفی شده‌اند، نشان می‌دهد نیروهای خودسر یا خودجوش هیچ گاه خودجوش یا خودسر نبوده و نیستند!
با نگاهی به عملکرد این نیروها، به وضوح می‌توان متوجه شد اهداف سیاسی در رفتار این گروه‌ها بیشترین نقش را دارد. حضور تهدیدآمیز و غیرقانونی این نیروها در برهم زدن سخنرانی‌ها، تجمعات، جشن‌ها  و ... به دلیل مواجه نشدن با مقابله‌ی قانونی و تادیب نشدن افراد موسوم به خودسر، و در حاشیه‌ی امن ماندن آمران این حرکت‌های خودسرانه،  به قدری برای برخی، حتی مسئولان، عادی شده که چشیدن طعم هرگونه بداخلاقی در تجمعات و سخنرانی و برنامه هایی که به مذاق این گروه‌ها سازگار نمی‌آید، به عنوان ویژگی این نوع برنامه‌ها درآمده است.
این حرکت‌های غیرقانونی و موهن، آثار نامطلوبی بر فضای سیاسی اجتماعی گذاشته تا جایی که .......